|
Her er historien min om kampen om å bli gravid:
Tanken om å bli gravid igjen starta høsten 97, tanken var det at det ikkje
skulle bli så stor alders forskjel mellom ungane våre.
Høsten 98 starta utredningen, hadde til da ikkje stressa noko særligt med det å
bligravid, men no var eg litt bekymra.
Tok da alle blodprøvar og ultralyd undersøkelse og alt viste det at det ikkje
feila meg noko. Mannen min tok sæd prøve og den viste topp kvalitet.
Våren 99 fekk eg Pergotime over 3 mnd. den skulle hjelpa meg med at det løsnet
fleire egg slik at skjansen var større for at eit vart befrukta og festa seg,
men den gang ei.
Vinteren 99 var eg inne til lapraskopi for å sjekke om egglederene mine var
tette, og det var dei ikkje, dei var kjempe fine. Etter dette så vart det sendt
søknad om IVF i RiT, og der fekk me beskjed om at det var opp til 2-3 års
ventetid p.g.a at me var så unge.
Mars 2000 reiste me til Danmark for å ta eit IVF forsøk privat som kosta oss
30000 kr, og som vart misslykka.
|
|
August 2000 reiste med ned igjen og tok eit andre forsøk og det vart misslykka,
så no har me kasta vekk 60000 kr.
September 2000 valgde eg å ringja til Haukeland for å spørje om ventetiden der
og der fekk eg beskjed om at ikkje var ventetid så der kom me til med det samme.
Då me kom inn på Haukeland og skulle starte på medisineringen så var det
plutselig ein lege som vart oppmerksom på alderen min og fortalde meg det at det
var ein lov her i Norge som sa at ein må vere 25 år for å prøve IVF. Så me vart
sendt heim med den beskjeden om å prøve" naturmetoden" ei stund til.
Så her er me, har prøvd no i 3 år og det er ikkje snakk om at eg blir gravid, og
det er abselutt ingen ting som feilar oss.
Men ein ting kan eg seie til dykk alle som les dette EG GJER IKKJE OPP, ein dag
skal eg oppleve dei to blå og få kul på magen igjen.
Stå på alle prøvarar.
Neste historie
|
